زیباییهای بدن انسان همواره مورد توجه هنرمندان بوده و مجسمه سازان نیز از این منبع زیبایی در کارهای خود بهره بردهاند. هنرمندان مشهوری همچون میکلآنژ که در نمایش ظرافتهای بدن خبره بودهاند مجسمههایی با این سبک میساختهاند.
این مجسمهها محیط اتاق شمارا از یکنواختی خارج میکند و با وجود خودش فرم فضا را طوری تنظیم میکند که ذهن آماده خلاقیت شود.
از مجسمه های مشهور فیگوراتیو میتوان به مجسمه داوود (David) میکلانژ اشاره کرد، که به عنوان شاهکار هنر رنسانس شناخته میشود. این پیکره بین سالهای ۱۵۰۱ تا ۱۵۰۴ ساخته شد و بیش از 518 سانتیمتر قد دارد. این مجسمه یکی از ۱۰ اثر معروف میکلانژ است.
مجسمه دیگر فیگوراتیو میکلانژ، موسی یا موزه (به زبان ایتالیایی) است. این تندیس شخصیت موسی در کتاب مقدس را به تصویر میکشد که نشسته است و لوحهٔ ده فرمان را در دست دارد.
این مجسمه در اوایل قرن شانزدهم توسط پاپ ژولیوس دوم برای گور خود سفارش داده شده بوده است. در نهایت این پیکره در کلیسای سن پیترو این وینکولی در رم قرار گرفته و همچنان تا به امروز باقی مانده است.
موسی به عنوان یکی از بزرگترین مجسمههای تمام زمانها در نظر گرفته میشود و به خاطر توجه بینظیر به جزئیات و کیفیت واقعگرایانهاش تجلیل میشود.
مهارت میکلانژ در نمایش شکل انسان به شکل کامل در این مجسمه به چشم میخورد. هر عضله و رباط به همراه مهارت و دقت فوقالعاده ترسیم شدهاند.
اثر فیگوراتیو دیگر مادونا بروژ یا مادونا و کودک، یک مجسمه سنگ مرمر است که توسط میکلانژ در اوایل قرن شانزدهم ساخته شده است. این مجسمه نشان دهندهٔ مریم مقدس است که کودکی عیسی را در آغوش دارد. این اثر به عنوان یکی از زیباترین و حساسترین آثار هنری میکلانژ شناخته میشود.
این مجسمه توسط یک تاجر ثروتمند به نام یان ون لیده از بروژ درخواست شده بوده است. قرار بر این بوده که در کاپل خانوادگی او در کلیسای مریم در بروژ، بلژیک قرار گیرد.
مادونا بروژ به خاطر زیبایی بینظیر و قدرت احساسی خود، همچنین اهمیت تاریخی و فرهنگی آن، مورد تجلیل قرار میگیرد. میکلانژ این مجسمه را با دقت فوقالعاده در جزئیات و هر چین و چروک لباسها و هر جزئی از چهره، با مهارت و دقت بینظیری ساخته است.
این اثر هنری همچنین به خاطر نمادشناسی خود برجستگی دارد. تصویر مریم به عنوان یک مادر مهربان و محافظ، که پسرش را به قلب خود نزدیک نگه میدارد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.