مجسمه رخها یکی از بهترین دکوریهایی است که محبوبیت زیادی هم دارند. در این سری شش تایی که هر کدام یکی از حالتهای سکوت، غم، حسرت، تفکر، هیاهو و تعجب را نشان میدهند. حالات مختلف روانی که هر کسی در زمانهای مختلف آنها را تجربه میکند، معمولا دچار فراموشی میشوند. این صورتکها هر کدام یادآور لحظات گذرایی هستند که شاید روزی با آن دست و پنجه نرم میکردهایم.
ما انسانها فرصت ها و امکاناتی که امروز داریم را از یاد میبریم. یادآوری لحظههای گذشته و زندگی ناکاملتری که شاید قبلا داشتهایم و مقایسه آن با امروز و دیدن راههای سختی که انتخاب کرده و از آنها گذر کردهایم، میتواند حس رضایت از زندگی را به شدت در ما بالا ببرد.
مجسمه رخها میتواند نمادی برای قدرشناسی ما باشد و این بسیار ارزشمند است. ما انسانها اغلب منفی باف هستیم و اگر یک اتفاق برایمان بیفتد فوراً در ذهنمان بولد و پررنگ میشود. اما این همه چیز داریم و قدرش را نمیدانیم. مثل مغز که پیچیدهترین ارگان در عالم است و هر روز آن را به این طرف و آن طرف میبریم و نمیدانیم چه قابلیتها و ظرفیتهایی دارد.
خانم پروفسور سانتوس این روش را به صورت عملی هم تست کرده است. او از دانشجویانش خواست که در طول هفته، هر شب لیستی از چیزهایی که به خاطر داشتنش حس سپاسگزاری و قدرشناسی دارند تهیه کنند. شاید این کار به نظر کار سادهای باشد، اما اگر این کار را تکرار کنید (حتی برای یک هفته) میبینید که رضایت مندی تان از زندگی به طرز قابل توجهی بیشتر میشود و قدر داشتههایتان را بیشتر خواهید دانست. تصور کنید که داشتن نماد برای یادآوری قدرشناسی چقدر مفید میتواند باشد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.